Gaur
amaitu egin dira gure oporrak, eta besteekaz konparatuta pribilegiatuak garala
dinoe. Eta, bai. Egia esanda, ez dot ezagutzen pribilegio handiagorik,
irakaslea izatea baino.
Baina
zer da irakasle ona izatea? Eta, zer gara gu? Irakasle /andereño /maisu /hezitzaile
/jagole /edukien transmisoreak?
Pofesor
Lazharen filmean, guraso batzuek esaten deutsie Lazhar irakasleari: “No
queremos que eduque a nuestra hija. Limítese a enseñar los contenidos de su
asignatura” Gogorra da entzutea, ezta? Inoiz ezagutu dozuz halako gurasorik?
Lazhar irakaslearen pelikula asko gustatu zat. Biziki
gomendatzen deutsut. Oporretan pentsarazi deust. Film hau Kanadan grabatu dabe,
frantsesez; baina izen propioak
aldatuta, eszena batzuk grabatu ahal ziran Begoñazpi ikastolan bertan.
Metodologia barriak, metodologia zaharrak, metodologien gainetik irakasle
batzuk betidanik adierazi daben ikasleenganako konpromisoa … (Nik aspaldian, ez
dagozala metodologia onak eta metodologia txarrak, irakasle onak eta irakasle txarrak
baino pentsatu egin dot)
Azkeneko
urteetan hezkuntza asko aldatu da. Baliabide barriak doguz, baina betiko
arazoen aurrean (heriotzaren aurrean, esate baterako) gero eta baliabide
gitxiago doguzala emoten dau. Zelan landu irakasle baten heriotza gelan? Gaur
egun emoten dau adituak etorri beharko zirala beren beregi beste kontinente
batetik, halako gaiak, gelan lantzeko. Nor ausartuko zan? Zer esango eban? Eta
zer esango eben gurasoek?...
Gai
asko agertzen dira pelikula honetan, eta esaldi askok hurrengo egunetan pentsaraziko
deutsuelakoan nago. Irakasleen artean, filma ikusi eta gero, zine-foruma
egiteko modukoa izango zan.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina